Ik heb deze keer wat minder leuk nieuws.
Ongeveer 1, 1,5 week geleden ontdekte ik dat mijn Betta mannetje buikwaterzucht had.
Ik wist dat dit niet te genezen valt en kon alleen maar toekijken hoe hij verder aftakelde.
Gisteravond hing hij tegen het Juwelfilter aangeplakt, korte, afgerafelde vinnen, snel ademend.
Ik was bang dat ik binnen nu en een paar dagen hem moest euthanaseren.
Vanochtend toen het licht aan ging, was de dood sneller dan mijn euthanasie plannen.
Daar lag hij op de bodem, naast het sterrenkruid, levenloos
🙁
Een paar corydoras zaten al aan hem te plukken en de Japonica's waren ook in aantocht nadat ik hem eruit had gehaald.
RIP blauw Betta mannetje
Je was een leuke, mooie, aanwezige vis.
Mijn schoonmoeder vond jou de mooiste vis die er in mijn aquarium rond zwom.
Nu zal de bak een stuk leger zijn zonder jou
🙁